مقایسه اثربخشی تکنیک‌های شناختی و هیجانی طرح‌واره‌درمانی بر کاهش طرح‌واره‌های ناسازگار اولیه افراد افسرده

پژوهش حاضر به منظور مقایسه اثربخشی تکنیک‌های شناختی و هیجانی طرح‌واره‌درمانی بر کاهش طرح‌واره‌های ناسازگاراولیه افراد افسرده مراجع کننده به مراکز مشاوره و روان‌شناسی شهر تهران انجام شد. برای این منظور 34 نفر از افراد افسرده با استفاده از اجرای پرسش‌نامه افسردگی بک (II-BDI) انتخاب شدند. مصاحبه تشخیصی ساختاریافته بر اساس DSM-IV و فرم کوتاه پرسش‌نامه طرح‌واره یانگ به منظور غربال نهایی اجرا گردید و در نهایت ده نفر به طور تصادفی انتخاب شدند که آموزش تکنیک‌های شناختی طرح‌واره‌درمانی بر روی 5 نفر و تکنیک‌های تجربی بر روی 5 نفر دیگر اجرا شد. از طرح تجربی تک موردی از نوع خط پایه استفاده شد و با استفاده از روش تحلیل نمودار، شاخص تغییر پایا و درصد بهبودی، داده‌های حاصل، تجزیه و تحلیل شد. نتایج پژوهش نشان داد، کاهش شدت طرح‌واره‌های ناسازگاراولیه در هر دو گروه معنادار می‌باشد  اما از طریق آموزش تکنیک‌های شناختی طرح‌واره‌درمانی درصد بهبودی بیش‌تری حاصل شد  و کاهش  شدت طرحواره‌های ناسازگار اولیه تا یک ماه و نیم پس از درمان نیز تداوم یافت.